Mijn echte thuis 
“Thuis betekende voor mij nog lang Polen. Ik ben opgegroeid in een dorpje in het Reuzengebergte. In 2007 kwam ik hier als uitzendkracht bij Van Loon. Ik woonde toen samen met vijf andere meiden in een huis. We waren heel close, omdat we verder niemand kenden in Nederland. Kerst is een belangrijk Pools familiefeest, maar vanwege drukte op de fabriek konden we niet naar huis. Daarom vierden we Kerst met elkaar. Dat schept een band. Tegenwoordig woon ik in Boekel samen met mijn partner (en collega) David, toen expediteur, maar inmiddels teamleider bij van Van Loon. Thuis praten we niet over het werk, dat hebben we zo afgesproken. Nou, heel soms dan. 

Het is mijn taak om het proces van het etiketteren te optimaliseren. Er is altijd wel iets te verbeteren. Een voorbeeld van een verbetering die ik heb doorgevoerd is dat ik alle verpakkingsmachines heb voorzien van eenzelfde menu. Daarna heb ik een document gemaakt waar alle instellingen vastliggen, waardoor iedereen makkelijk kan terugvinden hoe de programma’s ingesteld moeten staan en weten we snel of we met de juiste snelheden werken. Door deze verbetering behalen we betere productiviteitsnormen.

Als ontspanning bak ik in mijn vrije tijd taarten. De restjes neem ik altijd mee naar het werk. Ik vind het leuk om de specialiteiten van andere landen te maken. De originele recepten vind ik op YouTube. Ik versta er niets van, maar ik doe gewoon precies na wat ik zie. Nederlands versta ik inmiddels goed. Van Loon verplichtte mij de taal te leren: vaste dienst, dan ook Nederlands spreken. In eerste instantie wilde ik niet, maar ik ben heel blij dat ik nu de taal kan praten, thuis en op het werk. Dat maakt Nederland mijn echte thuis.”