Richard van GulikWEGER VAN LOON SON |
Tranquilo
“Het is goed om af en toe rustig aan te doen, genieten van wat er allemaal te zien is. Ik ga graag de natuur in om te fotograferen. Met een rugzak op pad, lenzen mee, wat te eten en te drinken, en een fluitje voor noodgevallen. Daar geniet ik van. Net als van mijn kleinkinderen, inmiddels zijn het er al drie. Ze groeien op met een Brabants accent, dat is even wennen voor deze Hollander, want soms versta ik ze niet.
In mijn werk ben ik secuur. Ik en mijn collega’s wegen restpallets in en uit en zorg dat alle andere pallets gewogen worden. Op de stickers staat hoeveel dozen ergens van in zitten. Onze klanten moeten kunnen vertrouwen op wat ze hebben besteld. Het wegen gebeurt zo snel mogelijk, maar ik vind die tijdsdruk juist leuk. Op een bepaald moment moet de vrachtwagen vertrekken en dan moet het gewoon klaar zijn. Punt.
Ik sta iedere dag om 4 uur ’s ochtends op. Om 6.15 uur start ik dan met de dag en ga door als het klaar is. Meestal is dat rond 3 uur. Ik stop niet als het tijd is, maar als het klaar is. Als we pallets niet weggewerkt gekregen hebben, dan help ik de avondploeg op weg. Even dat contact met de jongens bij de overdracht van ploeg op ploeg, dat vind ik belangrijk. Ik bewonder mijn buitenlandse collega’s die huis en haard verlaten om in Nederland te komen werken. Ze verdienen hier beter, maar werken daar keihard voor. Ze wonen met zes man in hetzelfde huis en komen in een land terecht waar ze niemand verstaan. Soms lukt het even niet. Dat is niet altijd onwetendheid. Ik neem dan even de tijd. Ik zeg dan ‘tranquilo’, kalm aan, we kijken samen even hoe we het kunnen oplossen. Even die aandacht of een compliment, dat sociale gevoel, dat vind ik belangrijk.”